Wymiary: 15x10

Zbiory Działu Literatury MZS

Czas powstania: październik 2001 roku

Nr inw.: MLS/2454

Technika zapisu: rękopis, wycinanka

Tym razem jako literacki obiekt tygodnia prezentujemy pocztówkę Wisławy Szymborskiej do Ludmiły Marjańskiej z października 2001 roku, z podziękowaniem za otrzymany tomik poetycki „Żywica”.

Nr inw.: MS-1460/a/

Chronologia:  1600-1500 BC

Przynależność kulturowa: kultura trzciniecka

Wymiary: Kubeczek- wylew 6,9 cm, brzusiec 8,2 cm, dno 4,8 cm, wysokość 8,2 cm; Niewielka waza: wylew 11,7 cm, brzusiec 10,3 cm, dno 5,8 cm, wysokość 7,3 cm

Wykonanie: ręczne lepienie i wypał w atmosferze z dostępem tlenu.

Surowiec: glina z drobnoziarnistą domieszką kamienną

Wymiary: 13x21

Zbiory Działu Literatury MZS

Nr inw.: MLS/143

Technika zapisu: rękopis

Roman Koseła (pseudonim R. Włostowiak) urodził się 13 stycznia 1894 roku we Włostowie. Była to osoba niezwykle wszechstronna i żywiołowa. Regionalista, społecznik, nauczyciel, działacz kulturalny i konspiracyjny, który brał czynny udział w życiu Sandomierza. Interesował się folklorem regionu, ciekawymi, miejscowymi ludźmi i zwyczajami. Był również czynnym członkieem oddziału Polskiego Towarzystwa Naukowego, uczestniczył w pracach Muzeum Ziemi Sandomierskiej, znajdował się w zarządzie i pracował dla Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Jana Długosza w Sandomierzu. W kręgu jego znajomych znajdowali się m.in. Jarosław Iwaszkiewicz, Wincenty Burek, Stanisław Piętak, Aleksander Patkowski czy Stanisław Młodożeniec.

            Znany przede wszystkim z roli prozaika-reportażysty, sandomierskiego publicysty licznych gazet („Ziemia Sandomierska”, „COP”, „Kronika Diecezji Sandomierskiej”, „Sandomierski Ruch Regionalny” ), redaktora, a także wydawcy i archiwisty, Roman Koseła miał w sobie również duszę poety.

Nicolas Sanson de Abbeville ojciec, Alexis-Hubert Jaillot, Amsterdam 1692

skala 1: 2 100 000

wymiary: odcisk płyty 58 x 88 cm, na karcie 64 x 100 cm

papier, miedzioryt, ręcznie kolorowany

 Mapa jest prezentowana na najnowszej wystawie czasowej "IMAGO TERRAE SANDOMIRIENSIS. Skarby kartografii ze zbiorów Muzeum Zamkowego w Sandomierzu".

Nr inw.: Depozyt IHKPAN- ZK/99A/1-2

Chronologia: Okres nowożytny przed II wojną światową

Wymiary: Grubość- 1 cm

Długość 13,3 cm

Szerokość 12,1 cm

Zachowana wysokość 5,5 cm

Wykonanie: Odciskanie w matrycy i wypał w piecu w wysokiej temperaturze (przekraczającej 900 stopni Celsjusza) a następnie polewanie białą polewą cynową?.

Surowiec: masa ceramiczną z drobnoziarnistą domieszką piasku i biała polewa cynowa?

Tym razem omawiamy obiekt wyjątkowo młody jak na standardy archeologii, bo datowany na okres przed II wojną światową. Obiekt ten to niewielki fragment kafla powlekany białą polewą. Został on odkryty w czasie badań wykopaliskowych prowadzonych przez Andrzeja Buko w roku 1973 na zamku w Sandomierzu. Odkryto go na arze 99A (obszar fosy zamkowej) w warstwie 1-2. Warstwy te tworzył ceglany murek związany z zabudowaniami gospodarczymi więzienia.

Wymiary: 8,5x13

Czas powstania: ok. 1935 roku

Zbiory Działu Literatury MZS

Nr inw.: MLS/1249

Technika zapisu: fotografia czarno-biała

Przedstawiamy unikatowe zdjęcie poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera (z lewej) i pisarza Antoniego Zachemskiego przechadzających się po Warszawie, które znajduje się w archiwach Muzeum Zamkowego w Sandomierzu. Zdjęcie zostało zrobione około 1935 roku. Jego autor jest niestety nieznany. Obaj literaci, mimo znacznej różnicy wieku, prowadzili, jak widać, bardzo wnikliwą rozmowę. Zapewne to miłość do polskich gór połączyła ich dusze.

John Speed, Dirk Grijp, Londyn

pochodzenie: Londyn, Anglia

skala: 1: 1 400 000, podziałka liniowa

papier czerpany, miedzioryt

wymiary: miedzioryt 40,5 x 50,5 cm, kartusz 45, 5 x 54,0 cm

nr inw. MS-1984/H

Nr inw.: MZS/AW/1734 i 1735

Chronologia: szeroka X-XIII wiek, z możliwością ostrożnego zawężenia do XI-XII wieku.

Wymiary: 1- podstawa – 57 x 35 mm, wys. – 28 mm, waga – 61,99 g.

2- podstawa – 54 x 30 mm, wys. – 27 mm, waga – 53,02 g.

Surowiec: żelazo

Projekt: Andrzej Heidrich
Wymiary: 6,5 x 6,5
Zbiory Działu Literatury MZS
Nr inw. MLS/8/1
Czas powstania: lata 60/70 XX w.
Technika zapisu: druk

Ekslibris to znak własnościowy książki. Zazwyczaj ma on charakter ozdobny i wykonany jest w technice graficznej, z imieniem i nazwiskiem właściciela księgozbioru, bądź też nazwą danej instytucji. Typowy ekslibris jest zazwyczaj małą, zadrukowaną karteczką przyklejoną do wewnętrznej strony okładki. W prostszej formie może być także w formie pieczątki. Poza funkcją estetyczną, posiada także właściwości informacyjne, identyfikacyjne i ochronne. Przeważnie zawiera w sobie symbolikę w postaci herbu, godła czy też motta. Najstarsze znane oznaczenia własnościowe na tekstach piśmienniczych pochodzą ze starożytnego Egiptu.

Ekslibris Jarosława Iwaszkiewicza zaprojektował znakomity grafik Andrzej Heidrich, który projektował i ilustrował książki dla Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” w Warszawie. Był on także autorem wielu projektów znaczków pocztowych, dokumentów i banknotów (Wielcy Polacy, Królowie i książęta polscy).

Chronologia: XIII wiek

Wymiary:

1. Długość: 20 cm, grubość 2,3 cm
2. Długość 11,4 cm, grubość 2 cm
3. Długość 8,4 cm, grubość 1,8 cm

Wykonanie: gotowanie kości, aby oddzielić kawałki mięsa, a także nieco je zmiękczyć. Następnie wygładzenie, wywiercenie dwóch otworków do przewiązania do butów. 

Surowiec: kość śródręcza lub śródstopia końskiego lub bydlęcego