John Speed, Dirk Grijp, Londyn

pochodzenie: Londyn, Anglia

skala: 1: 1 400 000, podziałka liniowa

papier czerpany, miedzioryt

wymiary: miedzioryt 40,5 x 50,5 cm, kartusz 45, 5 x 54,0 cm

nr inw. MS-1984/H

Nr inw.: MZS/AW/1734 i 1735

Chronologia: szeroka X-XIII wiek, z możliwością ostrożnego zawężenia do XI-XII wieku.

Wymiary: 1- podstawa – 57 x 35 mm, wys. – 28 mm, waga – 61,99 g.

2- podstawa – 54 x 30 mm, wys. – 27 mm, waga – 53,02 g.

Surowiec: żelazo

Projekt: Andrzej Heidrich
Wymiary: 6,5 x 6,5
Zbiory Działu Literatury MZS
Nr inw. MLS/8/1
Czas powstania: lata 60/70 XX w.
Technika zapisu: druk

Ekslibris to znak własnościowy książki. Zazwyczaj ma on charakter ozdobny i wykonany jest w technice graficznej, z imieniem i nazwiskiem właściciela księgozbioru, bądź też nazwą danej instytucji. Typowy ekslibris jest zazwyczaj małą, zadrukowaną karteczką przyklejoną do wewnętrznej strony okładki. W prostszej formie może być także w formie pieczątki. Poza funkcją estetyczną, posiada także właściwości informacyjne, identyfikacyjne i ochronne. Przeważnie zawiera w sobie symbolikę w postaci herbu, godła czy też motta. Najstarsze znane oznaczenia własnościowe na tekstach piśmienniczych pochodzą ze starożytnego Egiptu.

Ekslibris Jarosława Iwaszkiewicza zaprojektował znakomity grafik Andrzej Heidrich, który projektował i ilustrował książki dla Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” w Warszawie. Był on także autorem wielu projektów znaczków pocztowych, dokumentów i banknotów (Wielcy Polacy, Królowie i książęta polscy).

Chronologia: XIII wiek

Wymiary:

1. Długość: 20 cm, grubość 2,3 cm
2. Długość 11,4 cm, grubość 2 cm
3. Długość 8,4 cm, grubość 1,8 cm

Wykonanie: gotowanie kości, aby oddzielić kawałki mięsa, a także nieco je zmiękczyć. Następnie wygładzenie, wywiercenie dwóch otworków do przewiązania do butów. 

Surowiec: kość śródręcza lub śródstopia końskiego lub bydlęcego

Nr księgi inw. MZS/H/3154

Autor: Cichocki Kacper

Czas i miejsce powstania: Kraków 1615 r.

Druk: B. Skalskiego

Materiał: papier, skórzana okładka

Stary druk

Cichocki Kasper. Alloquiorum Osiecensium sive variorum familiarium sermonum libri quinque: in quibus praeter examen anatomiae Cichocianae pro Societate Jesu ante triennium editae…

 „Rozmowy osieckie” to rozprawa o cofaniu się reformacji wśród szlachty, autorstwa Kaspra Cichockiego (1545-1616), teologa i polemisty katolickiego, kanonika kolegiaty sandomierskiej, proboszcza parafii św. Piotra w Sandomierzu, profesora na wydziale filozoficznym Akademii Krakowskiej. Jednego z najzdolniejszych pisarzy związanych z kontrreformacją sandomierską.

Nr inw.: MS-1037/a/

Chronologia:  4200/4300-3600/3500 BC

Przynależność kulturowa: kultura lubelsko wołyńska

Wymiary: długość drutu 127 mm

Surowiec: miedź

W zbiorach muzeum zamkowego w Sandomierzu znajdują się dwa fragmenty niewielkiego miedzianego skręcika. Podobne zabytki nie stanowią specjalnej nowości i pojawiają się stosunkowo licznie. Skręcik ten sam w sobie nie powinien być więc specjalnie wyjątkowy. Jednak ciekawy kontekst tego znaleziska i co można z niego wyczytać. Jest to przypadkowe jeszcze przedwojenne znalezisko. Na polu Walentego Ćwiartki w Sośniczach miano wyorać dwa niewielkie gruszkowate kubki oraz wspomniany już miedziany przedmiot. Prawdopodobnie pochodziły one, że zniszczonego grobu kultury lubelsko wołyńskiej.

Chronologia:

Przynależność kulturowa: odkryta na scytyjskim grodzisku producentami byli Grecy

Wymiary: Wysokość całkowita 613 mm; wysokość górnej części – 250mm; średnica dna (stopki) – 81 mm; głębokość stopki – 21 mm; maksymalna wydętość brzuśca – 373 mm; średnica podstawy szyjki - 140; średnica wylewu – 150 mm. Wyliczona pojemność amfory bez szyjki to 27,77 dm3 , a z szyjką – 28,83 dm3.

Surowiec: Ceramika

Raz do roku każdy naczelnik powiatu miesza w swoim powiecie krater, z którego piją ci wszyscy Scytowie, którzy zabili nieprzyjaciół; którzy zaś tego nie dokonali, ci nie kosztują tego wina, lecz siedzą nieuczczeni na boku, a jest to dla nich największą hańbą.

(Herodot, Dzieje, IV, 66)

Nr inw.: MS-1488/a/

Chronologia: B2D- około 1300 p.n.e

Przynależność kulturowa: kultura trzciniecka

Wymiary: grubość ok 3mm szerokość około 5mm

Surowiec: Szkło

Przez cały listopad można oglądać w naszym muzeum pierwszą odkrytą na ziemiach polskich grecką amforę z grodziska kultury scytyjskiej w Chotyńcu. Jest to odkrycie przybliżające świat antyczny i zmieniające dotychczasowe mapy kultur archeologicznych. Jednak w zbiorach Muzeum Zamkowego w Sandomierzu znajdował się już pewien obiekt pochodzący z dzisiejszej Grecji i to o kilkaset lat starszy od wspomnianej amfory. 

wymiary: 13,5x8,4

czas powstania: 1970

Zbiory Działu Literatury MZS

nr inw. MLS/1183/4

Ta wysłana w styczniu 1970 r. z Meksyku pocztówka jest kolejnym obiektem z korpusu naszych sandomierskich stachurianów (porównaj), których adresatką pozostawała niezmiennie Zofia Bażant, polonistka, która – jak wspomina Ewa Bajkowska – „Stanowiła dla (…) uczniów niepowtarzalny autorytet, posiadając do tego cechy predestynujące: mądrość i prawość. (…) imponowała nam swoją wiedzą, bieżącą znajomością nowości literackich, rozległą korespondencją z wybitnymi przedstawicielami świata kultury”.

Nr inw.: na muszli widnieje numer 1320 lub 1380. W księdze inwentarzowej z 1959 jest wpisany z numerem 1309 w kolejnych księgach nie był rejestrowany

Chronologia: Łodzikowate?- (cała gromada od 500 milionów lat do dziś; zbliżone formy- 251,9 - 66 milionów lat;) Amonitowate (cała gromada od 400 - 66 milionów lat temu; zbliżone formy- 247 - 201 miliona lat temu)

Przynależność: bezkręgowce- mięczaki- głowonogi- łodzikowate?/amonitowate?

Wymiary:  wysokość- 24,5 cm, długość- 28 cm, grubość- 12,5 cm

Surowiec: skała wapienna