Fotografia dworu w Skotnikach
Autor: nieznany
Miejscowość: Skotniki koło Sandomierza
Nr inwentarzowy: MLS/2519
Wymiary: dł. 9,5, sz. 6,3 cm
Dar Antoniego Miegonia i Jerzego Krzemińskiego.
Fotografia przedstawia dwór rodziny Skotnickich w Skotnikach, prawdopodobnie z lat przedwojennych. Pochodzi ze zbiorów Kazimierza Targowskiego, który był spokrewniony z rodziną Skotnickich. Na zdjęciu widać frontowe wejście do dworu w otoczeniu parku w okresie letnim. Na odwrocie widoczna jest dedykacja napisana przez ks. Wincentego Karwackiego:
Czytaj więcej: Fotografia dworu w Skotnikach
Autor: Tadeusz Błasiak
Miejscowość: Bogoria Skotnicka, pow. sandomierski, woj. świętokrzyskie
Materiał: wiklina, drut
Technika: wyplatanie
Wymiar: wys. 40 cm, szer. 57 cm, gł. 37 cm
Nr inw. MS- 99/e
Zakup w 1961 r.
Czytaj więcej: Sadz do przechowywania ryb, 1961 r.
Autor: Miśnieńska Wytwórnia Porcelany Böttger Steinzeug
Miejscowość: Miśnia
Nr inwentarzowy: MOS-19/ML
Technika wykonania: metoda J.F. Böttgera szkoła niemiecka, kamionka.
Wymiary: wys. 21,5cm, najdłuższy bok podstawy 9,5 cm.
Dar Szymona Piotrowskiego- sekretarza Jarosława Iwaszkiewicza z 1981 r.
Popiersie Friedricha Schillera należało do Jarosława Iwaszkiewicza. Pochodzi w XIX wieku, wykonane w stylu klasycystycznym, podobizna potraktowana sumarycznie i idealistycznie. Z tyłu i pod spodem widoczny jest znak firmowy Miśnieńskiej Wytwórni Porcelany oraz napis: Böttger Steinzeug.
Czytaj więcej: Popiersie Friedricha Schillera
Autor: Jan Hasso Agopsowicz
Miejscowość: Nowy Sącz, 1971
Wymiary: wys. 7 cm, szer. 7 cm
Dar Joanny Kamockiej
2022
Zbiory Muzeum Zamkowego w Sandomierzu
Matryca ekslibrisu z napisem po polsku EX LIBRIS DRA J. SARYUSZ KAMOCKIEGO i ormiańsku ԳԻՐՔ ԿԱՄՈՑԿԻԻՆ (książka Kamockiego), z herbem rodowym Kamockich Jelita, górą Ararat i staroormiańską figurką kobiecą w stroju ludowym. Brzegi ekslibrisu zdobi ornament plecionkowy.
Czytaj więcej: Metalowa matryca ekslibrisu Janusza Kamockiego wykonana przez Jana Hasso Agopsowicza
Chronologia: X-XI wiek
Wymiary: 1,5x1 cm; gr.1-2mm
Wykonanie: odlewanie
Surowiec: srebro
Nr inwentarzowy: MZS/AW/1811
Czytaj więcej: Srebrna aplikacja stylizowana na ludzką twarz z Lipnika
Autor: firma Sarreguemines - Digoin - Vitry-le-François
Miejscowość: Sarreguemines
Nr inwentarzowy: MOS/42/L
Technika wykonania: fajans
Wymiary: wys. 7 cm, dł. 21 cm, szer. 12,5 cm
Zakupiony od Danuty i Wojciecha Targowskich z Sandomierza w 1982 roku.
Czytaj więcej: Półmisek ceramiczny na szparagi
Autor: Henryk Cichocki (1952-2011)
Miejscowość: Ostrowiec Świętokrzyski, l. 90. XX w.
Nr inw.: MOS/E/1614
Materiał: drewno, polichromia
Wymiary: wys. 44 cm; szer. 12 cm
Dar pozyskany w 2019 roku
Wolnostojąca rzeźba figuralna z kręgu sztuki ludowej. Św. Andrzej Apostoł został przedstawiony w całej postaci, w ujęciu frontalnym, w postawie stojącej na owalnej podstawie. Poza prawą ręką podniesioną do góry, pozostałe części ciała ściśle przylegają do siebie, przez co tworzą zwartą kompozycję. W lewej, zgiętej w łokciu ręce Święty trzyma zieloną gałązkę. Atrybut ten został prawdopodobnie zapożyczony z wizerunku św. Andrzeja Boboli. Długa szata koloru czerwonego w całości zakrywa nogi i stopy. W znacznej części jest ona przesłonięta niebieską tuniką, przerzuconą przez lewe ramię. Na wysokości kończyn dolnych duża litera „X” – symbol krzyża, na którym ukrzyżowano św. Andrzeja. Twarz i dłonie Świętego utrzymane w żółtej tonacji, oczy niebieskie, usta czerwone, włosy, zarost i łuki brwiowe barwy czarnej. Św. Andrzej został pokazany jako stosunkowo „młody człowiek”, w odróżnieniu od jego ikonograficznych przedstawień, gdzie spotykamy starszego mężczyznę o gęstych, siwych włosach i krzaczastej, siwej brodzie.
Czytaj więcej: Rzeźba – Święty Andrzej
Forma: półprodukt narzędzie w stylu siekiery czworościenne przygotowany do dalszej obróbki
Nr inwentarzowy: MZS/AW/449
Wymiary: długość – 19 cm; szerokość – 5 cm; grubość – 4,1 cm
Surowiec: krzemień pasiasty
Chronologia: neolit – kultura pucharów lejkowatych/kultura amfor kulistych (III-IV tysiąclecie p.n.e)
Czytaj więcej: Półwytwór siekiery czworościennej z miejscowości Jasice
Komoda – praska rokokowa
Datowanie: połowa XVIII w.
Technika: konstrukcja stolarska z drewna sosnowego, fornirowana dwukolorowym drewnem orzechowym, z mosiężnymi uchwytami i okuciami zamków
Wymiary: wys. 83 cm; dł. 167 cm; szer. 64 cm
Muzeum Zamkowe w Sandomierzu
Nr inw.: MS-370/s
Komoda została przekazana przez Urząd Miasta Sandomierza 12 grudnia 1978 r.
Czytaj więcej: Komoda roboty kolbuszowskiej
Autor: Andrzej Tkacz
Miejscowość: Sandomierz, woj. świętokrzyskie
Materiał: drewno lipowe
Wymiar: wys. 40 cm
Zakup w 1970 r.
Nr inw. MS-193/e
Godziny otwarcia Muzeum:
Cennik biletów: