(ur. 4 września 1942 w Zawichoście - zm. 25 października 2020 w Sandomierzu)

       W dniu 25 października 2020 roku, po wieloletnim zmaganiu się z ciężką chorobą, zmarł  w sandomierskim szpitalu Ducha Świętego Andrzej Luściński - artysta malarz i grafik, pedagog, rzeczoznawca w dziedzinie malarstwa.

        W 1964 roku rozpoczął studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, który poprzez swoich wybitnych założycieli  - m.in. Tymona Niesiołowskiego, Bronisława Jamontta, Stefana Narębskiego - przejął tradycje i profil przedwojennego Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Rozwijał się pod kierunkiem młodszego pokolenia uznanych i bardzo cenionych twórców-dydaktyków, w pracowni malarstwa u docenta Bronisława Kierzkowskiego oraz profesora Stanisława Borysowskiego. Po uzyskaniu dyplomu w 1969  roku otrzymał propozycję asystentury na macierzystej uczelni, ale  ostatecznie zadecydował o powrocie w rodzinne strony i podjął pracę  jako wykładowca na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1972-1987). W Sandomierzu mieszkał  tworzył od 1979 roku. 

       Na kilkudziesięcioletni dorobek twórczy Andrzeja Luścińskiego składają się  malarskie cykle pejzażowe i architektoniczne, w tym miniatury z widokami tzw. „małej architektury” oraz cykle graficzne (serigrafie)  skupione tematycznie wokół  człowieka,  różnych doświadczeń duchowych i stanów świadomości, oscylujące między realizmem a abstrakcją. Poza Polską i krajami Europy, prace  te były wystawiane w Japonii oraz na obu kontynentach amerykańskich. Jego dzieła wielokrotnie zyskały uznanie krytyki, były nagradzane i wyróżniane.

       Muzeum Okręgowe w Sandomierzu z ogromnym żalem żegna Andrzeja Luścińskiego, członka sandomierskiej elity artystycznej, skromnego, wrażliwego i dobrego człowieka, a także swego  wielkiego przyjaciela. Jednoczymy się w smutku z Jego rodziną i wszystkimi przyjaciółmi. Andrzeju - będziemy o Tobie pamiętać!

Bożena Ewa Wódz