Barokowa kuchnia, zwana Kuchnią Królewską, została urządzona w trakcie przebudowy zamku za czasów króla Jana III Sobieskiego, w latach 1680 - 1688. Jest to sala na planie prostokąta, sklepiona kolebką, z czterema głębokimi wnękami okiennymi oraz trzema niszami w ścianie wschodniej. Jej środek zajmują filary komina, ustawione w kwadrat i otaczające dawne palenisko z okapem, wybudowane w 1789 roku. W okresie funkcjonowania w zamku więzienia, około 1915 roku mieściła się tu kaplica. Po likwidacji więzienia w 1959 roku, a później wieloletnim remoncie, zamek przejęło Muzeum Okręgowe przeznaczając to wnętrze na stałą ekspozycję rzemiosła artystycznego.
W pomieszczeniach dawnej kuchni królewskiej prezentowana jest kolekcja wyrobów złotniczych i konwisarskich z różnych renomowanych wytwórni europejskich z terenu Polski, Rosji, Niemiec, Francji, Austrii;
pod względem stylowym ukazująca szeroki wachlarz tendencji występujących w sztuce zdobniczej od XVII stulecia do współczesności. Najliczniejszą grupę stanowią srebra stołowe i toaletowe z tzw. „skarbu małachowskiego", srebra niemieckich firm berlińskich, srebra rosyjskie z pracowni moskiewskich, petersburskich i kijowskich oraz polonica reprezentowane przez wyroby warszawskich pracowni czynnych w XIX w. Obok nich prace złotników działających w Gdańsku, Wrocławiu, Lublinie i Krakowie. Wśród zabytków z dziedziny konwisarstwa (z XVII - XX w.) wyróżniają się grupy cyny z wytwórni śląskich, niemieckich i angielskich.
Bożena Ewa Wódz
