Maria Dawska (1909-1993)
Portret literatki Lilian Seymour 1951
Sygn.: od l.d. „Maria Dawska 1951”
Olej na płótnie
90 x 59 cm
Zakup od autorki 1991
Muzeum Zamkowe w Sandomierzu, nr inw. MS-938/s
Postać kobiety o wysmukłej sylwetce - Lilian Seymour - ukazana została w pozycji siedzącej w fotelu, frontalnie, na pionowej osi kompozycji. Ubrana w czarną suknię z krótkimi rękawami i szerokim wykładanym kołnierzem w odcieniach bieli, błękitu i granatu, przewiązaną w pasie. W dłoniach złożonych na kolanach obejmuje bukiet kwiatów. Zwraca uwagę jej uroda, szczupła twarz uwysmuklona dodatkowo przez wysoką fryzurę upiętą w kok oraz ciemna karnacja modelowana różem, oliwkową zielenią i żółcią. Fotel na którym siedzi Lilian jest ozdobiony wysokim zapleckiem z pasmem ornamentalnym. Tło płaskie, w odcieniach granatu.
Portret literatki Lilian Seymour, to jeden z ciekawszych obrazów Marii Dawskiej, z tzw. okresu wrocławskiego, namalowany w 1951 roku. Należy do serii portretów znanych pisarek i śpiewaczek operowych, malowanych „w duchu Matisse’a”, które zdobiły osobisty pokój Dawskiej w warszawskiej kamienicy „Dom bez kantów”, przy ulicy Królewskiej. Artystka nie rozstawała się z tym portretem przez 40 lat, aż do roku 1991, kiedy po śmierci męża przeniosła się do przytułku prowadzonego przez zakonnice, a obraz trafił do zbiorów muzealnych w Sandomierzu. Lilian od końca lat 70. zmagała się z białaczką, ale przeżyła Marię Dawską o całe 10 lat. Zmarła we Wrocławiu w wieku 91 lat.
Maria Dawska (Maria Stanisława Moszaro Zimmerman Dawska).
(ur. 12.XI.1909 w Tłumaczu k. Stanisławowa – zm. 4.VIII.1993 w Warszawie)
Malarka, profesor zwyczajny malarstwa (od 1956). Uprawiała twórczość w dziedzinie malarstwa sztalugowego i grafiki warsztatowej. Studiowała malarstwo i rzeźbę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie ( 1928-1933), następnie pedagogikę i historię sztuki na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (do 1938). Współzałożycielka grupy artystycznej „Orion” w Stanisławowie (m.in. z Jonaszem Sternem). Po wojnie związana z wrocławską Państwową Wyższa Szkołą Sztuk Plastycznych (1947-1970). Od 1970 w Warszawie. Tworzyła cykle malarskie inspirowane światem przyrody („Kompozycje oceaniczne”, „Kompozycje antarktyczne”, „Fauna”), oraz swoją pracą społeczną we wrocławskim Towarzystwie Przyjaciół Dzieci („Bajki malowane”). Po 1956 jej malarstwo mocno zbliżyło się ku abstrakcji.
Lilian Seymour-Tułasiewicz (ur.13.IX.1912 w Kasinie Wielkiej – zm. 27. XI.2003 we Wrocławiu), polska pisarka, doktor filologii angielskiej (University of Chicago, USA), magister prawa stanowego Illinois (Northwestern University, Chicago), korespondentka dziennika "Morning World" (Nowy Jork) w Berlinie, tłumacz w ambasadzie USA w Warszawie, prozaik, autorka dziesięciu powieści w języku polskim, m.in. "Dag, córka Kasi" (1946), "Ostatnie lato" (1958), "Kochanek z Nigerii" (1965), "Parada aniołów. Notatnik szpitalny" (1985). Mieszkała w Berlinie (1936-1939), Krakowie (1939-1945), Warszawie (1946-1947) i Wrocławiu (1947-2003).
Literatura: 90 [Dziewięćdziesiąt]. Katalog wystawy jubileuszowej z okazji dziewięćdziesięciolecia Muzeum Okręgowego w Sandomierzu, Sandomierz, 2011.
Wystawy: Maria i Stanisław Dawscy, Muzeum Okręgowe w Sandomierzu - Zamek (1999); 90[Dziewięćdziesiąt], Muzeum Okręgowe w Sandomierzu - Zamek (2011-2012); Maria i Stanisław Dawscy, Malarstwo. 30 lat kolekcji w Muzeum Okręgowym w Sandomierzu, Muzeum Okręgowe w Sandomierzu - Zamek (2019).
Oprac.: Bożena Ewa Wódz
