Wilkowa, gm. Łubnice

wymiary (zachowane): dł.: 45, szer. 4,6 cm; gr. 7 mm

epoka żelaza, kultura przeworska

nr inw.: MS-1493/a

materiał: żelazo

Na żelazny grot o imponujących rozmiarach natrafił właściciel pola w 1983 roku w trakcie prac polowych. Grot posiada żeberko, ma długie i smukłe liściowate ostrze przechodzące w kolistą tulejkę, która jest częściowo uszkodzona. Krzysztof Garbacz zaliczył go do grupy II odmiany A wg. M. i R. Wołągiewiczów (typ III wg. J. Kostrzewskiego). 

Na ostrzu widoczne są ślady tzw. patyny ogniowej, która zazwyczaj jest efektem poddania żelaznego przedmiotu dłuższemu działaniu wysokiej temperatury, np. na stosie ciałopalnym. W przypadku pokrycia powierzchni całego przedmiotu, warstwa patyny ogniowej chroni go przed postępująca korozją.

Znalezienie grotu doprowadziło do odkrycia cmentarzyska z młodszego okresu przedrzymskiego, którego niewielka część (9 częściowo zniszczonych ciałopalnych grobów) została następnie zbadana archeologicznie.

Grot został znaleziony w bezpośredniej bliskości Grobu nr 1. Wewnątrz częściowo zniszczonej jamy grobowej znajdowały się fragmenty kilku naczyń ceramicznych, których cechy stylistyczne zdaniem autora badań, K. Garbacza, pozwalają na określenie czasu ich powstania na fazę A2, natomiast grotu na fazę A3 młodszego okresu przedrzymskiego, czyli od ok. roku 150 p.n.e. do ostatnich lat przed naszą erą.

Bibliografia:

Garbacz, K.: Wyniki badań na cmentarzysku ciałopalnym z młodszego okresu przedrzymskiego w Wilkowej, gm. Łubnice, woj. Świętokrzyskie, Sprawozdania Archeologiczne, t.55, 2003, s. 171-210

Notę opracował

Piotr Werens