Pawłów, gm. Zawichost

neolit

Wymiary: dł.: 13,5 cm, wys. ostrza: 47 mm, śr. otworu:  22 mm

Nr inw.: MS-1565/a

Kamienny topór odkryty został podczas badań wykopaliskowych przeprowadzonych w 1999 roku na cmentarzysku kultury pucharów lejkowatych w Pawłowie. Znajdował się wypełnionym kamieniami głębokim prostokątnym dole, który z uwagi na zupełną absencję szczątków kostnych został zinterpretowany jako prawdopodobny pochówek symboliczny. Obiekt o wymiarach ok. 3 x 1,4 m był w przybliżeniu zorientowany na osi E-W. Oprócz topora znaleziono w nim również narzędzia z krzemienia wołyńskiego, siekierę z krzemienia świeciechowskiego oraz naczynie ceramiczne – amforę. Grób wchodził wskład cmentarzyska z płaskimi grobami w kamiennych obstawach. Część z grobów – w tym grób nr. 3, z którego pochodzi kamienny topór - znajdowała się wewnątrz wzniesionej z drewna budowli o konstrukcji słupowej, w kontekście cmentarzysk ludności kultury pucharów lejkowatych uznawanej jako przykład tzw. „domu kultowego”.

Bibliografia:

Bargieł B., Florek M.: Pierwszy sezon badań wykopaliskowych na cmentarzysku kultury pucharów lejkowatych w Pawłowie, stan. 3, woj. Świętokrzyskie, Archeologia Polski Środkowowschodniej T. 5, 2000, s. 25-32

Bargieł B., Florek M.: Drugi sezon badań wykopaliskowych na cmentarzysku kultury pucharów lejkowatych w Pawłowie, stan. 3, pow. Sandomierz, Archeologia Polski Środkowowschodniej T. 6, 2001, s. 14-19

Socha K.: Zagadnienie tzw. domów kultowych w megalitycznym obrządku pogrzebowym ludności kultury pucharów lejkowatych w Polsce, Folia Praehistorica Posnaniensia T. XX, 2015, s. 497-529

Notę opracował

Piotr Werens