Kraj pochodzenia: Włochy/Florencja
Czas powstania: lata 30 XX w.
Materiał: tektura, skóra, metal, płótno
Wymiary: 89 x 53 x 36 cm
Nr inwentarzowy: MOS 18/ML
Zbiory Muzeum Okręgowego w Sandomierzu
Umieszczony w przestrzeni stałej wystawy literackiej "Ciemne ścieżki" sporych rozmiarów kufer należał niegdyś do Jarosława Iwaszkiewicza. Pisarz nabył go podczas podróży do Włoch odbytej w towarzystwie Józefa Rajnfelda.[1] Później, przez kilka przedwojennych lat kufer miał służyć mu jako mebel w sandomierskim mieszkaniu przy ulicy Katedralnej 5, wynajmowanym od państwa Świestowskich. Prawdopodobnie to właśnie o nim pisał w "Jazdach do Sandomierza": "Pokoje te pozbawione były zupełnie jakichkolwiek wygód. Ale rozstawiłem w nich moje kopenhaskie łóżka zbudowane z lekkich rur, w stylu, który pięćdziesiąt lat temu w Skandynawii nazywano funkis, w drugim pokoju postawiłem amerykański kufer-szafę (...)(to też wtedy było modne - dziś nie wiadomo by było, co z tym robić"[2].
Prezentowaną walizę Iwaszkiewicz nabył w renomowanym florenckim sklepie specjalizującym się w produkcji i sprzedaży artykułów podróżnych oraz rymarskich o prestiżowym statusie, wielokrotnie nagradzanych w branżowych konkursach i będących obiektem pożądania dla wielu globtroterów. Informują o tym rzemieślnicze sygnatury - metalowe "metki" firmowe umieszczone na wieku o treści: Valigeria/G.Gazzarini/Firenze/Via Porta Rossa 13. Był to zatem przedmiot nie byle jaki.
Prostopadłościenny kufer został wykonany z tektury i skóry w kolorze ciemnozielonym, w celu wzmocnienia konstrukcji jego zaokrąglone naroża obito żółtym metalem, dzisiaj już pościeranym. Zamyka się go na zamek i dwa wzmaczniacze. Pośrodku wieka skórzany uchwyt. Na zewnątrz walizę ozdabiają listwy nabijane drobnym, metalowymi guzami oraz monogram właściciela: J.I. Wnętrze podzielone ściankami działowymi, pokrytymi jasnobeżowym płótnem; środkowe przestrzenie zakrywają klapy zapinane na metalowe zatrzaski (umocowane na skórzanych paskach). Same zatrzaski - okrągłego kształtu, z charakterystycznym, powtarzającym się motywem zdobniczym -o- umieszczonym od spodu, metalowe. W każdej z czterech przegródek kufra zamocowano taśmy bawełniane zakończone metalowymi, prostokątnymi sprzączkami służące do mocowania różnych przedmiotów. Wieko przytwierdzone na trzech zawiasach, z prawej, krótszej strony wyposażone w nóżki do podpierania. Po wewnętrznej stronie wieka dwie płócienne kieszenie (z lewej).
Obiekt przekazany został Muzeum Okręgowemu w Sandomierzu w 1980 r. przez Szymona Piotrowskiego, długoletniego sekretarza Jarosława Iwaszkiewicza.
Notę opracowała:
Elżbieta Kownacka
[1] Józef Rajnfeld (1908-1940) - malarz i rysownik, bliski przyjaciel J. Iwaszkiewicza i mentor w recepcji malarstwa: "w późniejszych latach, może nawet nie zdając sobie z tego sprawy, ojciec patrzył na dawne malarstwo tak, jak mu to ustawił Rajnfeld" (M. Iwaszkiewicz, Portrety: Józef Reinfeld, Doda Conrad, Roman Totenberg, [w:] Zeszyty Literackie 2015, nr 4/132.). Pisarz dedykował mu "Książkę o Sycylii".
[2] Jarosław Iwaszkiewicz, Podróże do Polski, rozdz. Jazdy do Sandomierza, Warszawa 1987, s. 217.