Nr inw.: MS 1664

Sandomierz – Stare Miasto

wymiary (zachowane): dł.: 154 mm, szer. ostrza 108 mm

XII-XIV w.

materiał: żelazo

Zabytek przypadkowo znaleziony podczas prac ziemnych w rejonie Starego Miasta w Sandomierzu w latach 60. XX wieku.

Osada wąska, niewydzielona w obrysie bocznym. Obuch płaski, żeleźce o łukowato ściętej brodzie. Dzięki stosunkowo małym rozmiarom interpretowany raczej jako broń niż narzędzie robocze.

Duża ilość tego typu znalezisk z terenów Polski świadczy o ich popularności i szerokim użyciu w okresie średniowiecza. Datowanie topora określono na XII-XIV w., jednak nie można wykluczyć, że zabytek powstał we wcześniejszym okresie.

Bibliografia:

Kotowicz, P.: Topory wczesnośredniowieczne z ziem polskich. Katalog źródeł. Rzeszów, 2014

Nadolski A.: Studia nad uzbrojeniem polskim w X, XI i XII wieku, Acta Archaeologica Universitatis Lodziensis, 3, 1954, str. 36-50