Zbigniew Karpiński  (1920-1996)

Pejzaż z okolic Sandomierza (Obraz 37) 1955

Sygn.: p. g. czerwoną farbą  „Zb55”

Olej na płótnie o wymiarach 57,0 x 63,0 cm 

Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, nr inw.: MS-1881/s

Przekaz  2003 

Pejzaż letni, z widokiem podsandomierskiej wsi rozlokowanej w pagórkowatym pejzażu. Wśród bujnej zieleni widzimy charakterystyczne chaty - kryte strzechą i bielone wapnem z domieszką ultramaryny. Przy domostwach artysta zaznaczył dwie profilowe sylwetki kobiet, widoczne w popiersiu po prawej i lewej stronie pola obrazowego.  Kompozycja szczelnie wypełniająca kadr została rozbudowana w poziomie, równomiernie na całej płaszczyźnie. Sposób kształtowania formy jest swobodny, miękki i przestrzenny, a plama barwna intensywna (zielenie, brązy i błękity), poddana modelunkowi światłocieniowemu.  Obraz znaczą nalepki umieszczone na blejtramie: nalepka Centralnego Biura Wystaw Artystycznych, wypełniona ołówkiem (napisy słabo widoczne, w części zatarte); oznaczenie czarną kredką /22/; nalepka z widocznym napisem:/  (...)gniew Karpiński ZP(...) Wrocław/ 22 Obraz 37 („Pejzaż z okolic Sandomierza”)/ ol/pł. 57cm x 63cm 1955 r./.

ZBIGNIEW KARPIŃSKI

(1920 Studzieniec k. Skierniewic - 1996 Wrocław)

Artysta malarz, grafik, rysownik, pedagog.

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w latach 1946-1951. Od 1955 pracował na macierzystej uczelni jako pedagog; m. in. był asystentem prowadzącym ćwiczenia w ramach Rysunku wieczornego, adiunktem prowadzącym pracownię malarstwa, docentem i wieloletnim dziekanem Wydziału Ceramiki i Szkła, Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, kierownikiem Katedry Malarstwa i Rysunku, prorektorem ds. dydaktyki. W 1980 został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Dla Sandomierza jest niezwykle cenna jego „Teka Sandomierska” - zbiór obrazów olejnych, monotypii i rysunków z lat 50 i 60 XX wieku. Artystę zajmowały nade wszystko poszukiwania warsztatowe, eksperymenty czysto malarskie związane z formą, światłem i kolorem. Nigdy nie porzucił malarstwa figuratywnego, przedstawiającego, chociaż w niektórych syntetycznych i uproszczonych kompozycjach zbliżał się ku abstrakcji. 

Bibliografia:

G. Z y n d w a l e w i c z, Zbigniew Karpiński, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, Wrocław 1988; S. R. K o r t y k a, Zbigniew Karpiński 1920-1996, Wrocław 2001, poz. kat. 40, s. 112.

Wystawy:

Zbigniew Karpiński. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław maj-czerwiec 1988; 3 kolekcje, Muzeum Okręgowe w Sandomierzu marzec-sierpień 2021.

Opracowanie:  Bożena Ewa Wódz