Czas powstania: 2003
Nr inwentarzowy: MS-2335/H
Przekaz, 2004 r. (Narodowy Bank Polski)
Srebro, farba
Wymiary: 40,00 x 28,00 mm
Waga - 28,28 g
Zbiory Działu Historycznego Muzeum Okręgowego w Sandomierzu
Moneta kolekcjonerska Narodowego Banku Polskiego z serii „Polscy malarze XIX/XX wieku” poświęcona Jackowi Malczewskiemu (1854-1929) o nominale 20 zł. Wybita stemplem lustrzanym, w kształcie prostokąta z zaokrąglonymi rogami, w nakładzie 64 tysięcy sztuk. Rewers monety przedstawia autoportret Jacka Malczewskiego z obrazu „Autoportret w zbroi". U góry napis: JACEK / MALCZEWSKI, u dołu daty: 1854-1929. W prawym dolnym rogu paleta i trzy pędzle. Na palecie farby: czerwona, żółta, zielona i niebieska. Awers: stylizowany wizerunek obrazu Jacka Malczewskiego „Śmierć". U dołu, z prawej strony wizerunek Orła ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej. Data emisji: 10.12.2003 r. Wytwórnia - Mennica Polska S.A. w Warszawie. Projektant monety: Ewa Tyc- Karpińska.
Seria „Polscy malarze XIX/XX wieku” została zapoczątkowana w roku 2002 roku. Do tej pory, oprócz Jacka Malczewskiego ukazały się: Leon Wyczółkowski, Jan Matejko, Stanisław Wyspiański, Tadeusz Makowski. Aleksander Gierymski, Władysław Strzemiński, Artur Grottger, Zofia Stryjeńska, Piotr Michałowski, Józef Chełmoński, Alfred Wierusz-Kowalski i Olga Boznańska.
Jacek Malczewski urodził się w Radomiu (ówczesna diecezja sandomierska), w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Jego rodzicami byli Julian Malczewski, generalny sekretarz Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w guberni radomskiej i Maria z domu Korwin. Swą edukację artystyczną rozpoczął w Krakowie, pobierając lekcje rysunku u L. Piccarda i uczęszczając jako wolny słuchacz do klasy W. Łuszczkiewicza w Szkole Sztuk Pięknych. W 1873 - za radą Jana Matejki - podjął regularny tok studiów u Łuszczkiewicza i F. Szynalewskiego. Naukę na uczelni uzupełniał prywatnymi lekcjami rysunku u F. Cynka. W 1872–79 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (m.in. u J. Matejki) oraz w École des Beaux-Arts w Paryżu u H. Lehmana. Wykładał malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1896-1900 i 1910-1921), a w okresie 1912-1914 pełnił funkcję jej rektora. W 1897 roku został członkiem-założycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Twórczość Malczewskiego była wielokrotnie prezentowana poza granicami kraju, doceniana i nagradzana, m.in medalami na międzynarodowych wystawach w Monachium (1892), Berlinie (1891) i Paryżu (1900). Jacek Malczewski był znakomitym malarzem i rysownikiem, oraz czołowym reprezentantem Młodej Polski, zwany ojcem symbolizmu w polskim malarstwie przełomu XIX i XX wieku. Artystyczne inspiracje i impulsy czerpał Malczewski głównie z polskiej sztuki, tradycji i folkloru, dopełniając je oryginalnie interpretowanymi motywami mitologicznymi i biblijnymi wątkami. Uczył malarstwa kobiety, które wówczas nie miały prawa studiować w Szkole Sztuk Pięknych. W latach 1923–1926 mieszkając w dworze w Lusławicach, prowadził tam szkółkę malarską dla utalentowanych dzieci wiejskich.
Dział Historyczny Muzeum Okręgowego w Sandomierzu
