Warszawa 1863
Jan Pogorzelski ( ok. 1819- ?)
Srebro pr. 84,  odlewane, grawerowane
Punce: „POGORZELSKI”; głowa  jelenia w owalu; „I.S./1863, 84; orzeł dwugłowy”
Dł. 23 cm
Zakup 2009 (Desa Unicum, Warszawa)

Muzeum Okręgowe w Sandomierzu, nr inw.: MS- 2152/1-6/s

Zestaw sześciu łyżek do zupy o dość głębokim czerpaku,  o obrysie jajowatym. Lekko wygięty nart, trzonek listwowy -  wąski, spłaszczony, przechodzący w łopatkowaty uchwyt. Na spodniej stronie uchwytu grawerowany monogram ED, poniżej punca ze znakiem imiennym POGORZELSKI, znak warsztatowy - głowa jelenia w kole oraz cecha probierni warszawskiej z inicjałami I.S. (Józef Sosnowski), data roczna 1863. Obok punca z próbą srebra "84" (875), wyróżnik urzędu - orzeł dwugłowy.

Jan Pogorzelski (ur. ok. 1819 - zm. ?) 

Złotnik warszawski czynny w latach 1844-1875. W źródłach  wymieniany jako majster złotniczy (1854), jeden z dziewięciu złotników cechowych (1869), kupiec II gildii (1888) oraz  właściciel „fabryki i magazynu wyrobów srebrnych” przy ulicy Bielańskiej 17 (nr hipoteczny 597) w Warszawie. W 1888 jako wspólnik Pogorzelskiego występuje Władysław Strengiel.  Firma „J. Pogorzelski” współpracowała także z firmą Wertheim i Segal (ul. Nalewki 14). Znaczną produkcję rozwijała do ok. 1910,według różnych źródeł działała do ok 1920 lub 1939. 

Literatura: 90 [Dziewięćdziesiąt]. Katalog wystawy jubileuszowej z okazji dziewięćdziesięciolecia Muzeum Okręgowego w Sandomierzu, Sandomierz, 2011.

Wystawy: 90 [Dziewięćdziesiąt],   Muzeum Okręgowe w Sandomierzu - Zamek (2011-2012).

Oprac.: Bożena Ewa Wódz