Wymiary: 8,8 x 13,9 cm
Czas powstania: ?
Nr inwentarzowy MLS/492
Zbiory Muzeum Okręgowego w Sandomierzu
Prezentowaną kartę pocztową wysłała do Aleksandra Patkowskiego Roma Małachowska, określając ją jako „najczulszą kartę, jaka znalazła się w Warszawie”. Nie wiemy, kiedy to dokładnie miało miejsce, ponieważ na pocztówce znajduje się tylko data 1 X, a koperta niestety zaginęła.
Historia kart pocztowych sięga 1865 r., kiedy to generalny poczmistrz Berlina Heinrich von Stephen na konferencji pocztowej w Karlsruhe zgłosił pomysł karty korespondencyjnej, która nie wymagałaby wkładania do koperty. W obiegu takie karty pojawiły się dopiero w 1869 r. i początkowo nie miały żadnego obrazka. Pierwsza karta pocztowa ilustrowana widokiem miasta została wydana trzy lata później w Zurychu. Te tzw. widokówki do obiegu międzynarodowego zostały dopuszczone w 1875 r. i stały niezwykle popularne. Początkowo wyglądały nieco inaczej niż dzisiejsze – ilustracje, najczęściej wykonane techniką litografii, zajmowały tylko część awersu, czyli strony przeznaczonej na korespondencję. Rewers kartki zarezerwowany był w całości na adres. Od 1905 r. zaczął funkcjonować układ: awers z motywem zdobniczym, rewers podzielony na dwie części: lewą korespondencyjną i prawą adresową. Ten układ obowiązuje do dziś. Do lat dwudziestych ubiegłego wieku trwała złota era karty pocztowej, ozdabianej również fotografiami i pełniącej przeróżne funkcje, na przykład upamiętniania wydarzeń historycznych, utrwalania wizerunków zabytków architektonicznych, okolicznościowe itp. Polska nazwa „pocztówka” została wybrana spośród 296 propozycji nadesłanych na konkurs zorganizowany podczas Pierwszej Wystawy Kart Pocztowych w Warszawie w 1900 r. , a jej autorem był… Henryk Sienkiewicz.
Co znajdziemy na awersie prezentowanej pocztówki? W górnej części karty widzimy dwie dłonie splecione w uścisku. Wyłaniają się one z roślinnego tła utworzonego przez niezapominajki i czterolistne koniczynki, kojarzone powszechnie z symbolami pamięci oraz szczęścia i powodzenia w życiu. Nad całością unoszą się dwa gołąbki o białych piórach; jeden z nich trzyma w dzióbku różę, drugi – zalakowaną kopertę. U dołu karty widnieje rymowanka:
Gdy serce twoje w dotkliwej próbie,
Długa ufnością zbyt się wysili,
On to ci powie, że w każdej chwili:
Pomnę o tobie!
